شب نیمه شعبان، یادآور تولّد اولین و آخرین امید پیامبران و فرشتادگان الهی و منجی عالم بشریت حضرت ولی عصر(عج) و دارای فضلیتی بس عظیم است و در روایات معصومین(ع) بر احیای آن تاکید شده تا آن جا که نبی مکرم اسلام(ص) در فضیلت این شب نورانی فرموده است “مَنْ أَحْیَا لَیْلَهَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ/ هرکس شب نیمه شعبان را به شب زنده داری سپری کند، در روزی که دلها مرده است، دل او زنده است(ثواب الاعمال: ص۷۷)
نقاره زنی
از جمله اماکن مهم و تاریخی حرم مطهر نقاره خانه است که اکنون بر روی ایوان شرقی صحن انقلاب قرار دارد بنابر شواهد تاریخی نقاره زنی در آستان قدس از دوره غزنویان مرسوم گردیده و در قرون پس از آن ادامه یافته است بنا به رسم قدیم در طول سال به استثنای محرم و صفر ،در هر شبانه روز ،دو نوبت دقایقی قبل از طلوع و غروب آفتاب و ولایت ائمه اطهار (ع)به استثنای شهادت ها ،نقاره با طنین خاصی نواخته می شود.افزون بر این، هنگامى که حادثه خاصى رخ دهد که مردم شادمان گردند و جشنى همگانى پدید آید، نقاره نوازان بر فراز نقاره خانه مى روند و بر طبل ها مى کوبند و در شیپورها مى دمند.هر گاه در آستان امام هشتم (ع) بیمارى شفا یابد و به خیل شفایافتگان آستان حضرتش افزوده شود، به منظور اعلام همگانى و اظهار سرور و شادمانى ، نقاره ها را به صدا در مى آورند. نقاره زنان هفت نفر هستند که سه نفرشان بر طبل مى کوبند و چهار نفر در شیپور مى دمند.
بسم الله الرحمن الرحیم
توهم ایشان این است که برگزاری مجالس عزاداری کاری است که در گذشته و در زمان صحابه یا مسلمین صدر اسلام، نبوده و امروزه توسط برخی از مسلمانان ابداع شده است .
به دنبال این عقیده فاسد، ایشان حتی اقامه عزای امام حسین (ع) در روز عاشورا را بدعت دانسته و نه تنها آن روز را به احترام سبط رسول الله (ص)، عزاداری نمی کنند بلکه صراحتا آن روز را روز عید و جشن و شادی معرفی کرده و دیگران را نیز به این کار فرا می خوانند، همان بدعتی که بنی امیه پس از شهادت آن حضرت در روز عاشورا، پایه گذاری کردند و اینک فرزندان همان نسل آن را ادامه می دهند :
« اللهم ان هذا یوم تبرکت به بنوا امیه و ابن آکلة الکباد اللعین بن اللعین ....»
بن کثیر که از بزرگان اهل تسنن است در البدایه و النهایه می نویسد :
در زمان ناصر (حاکم حلب) در خواست شد که در روز عاشورا مصائب کربلا برای مردم بازگو گردد.
سبط ابن جوزی بر فراز منبر قرار گرفت و به مدت طولانی سکوت کرد، سپس عمامه خود را از سر برداشت و به شدت گریست
آن گاه با گریه این اشعار را خواند:
ویل لمن شفعاؤه خصماء والصور فی نشر الخلائق ینفخ
لا بد ان ترد القیامه فاطم و قمیصها بدم الحسین ملطخ
ترجمه اشعار:
وای بر کسانی که شفیعان آن ها در صحرای محشر و در روز قیامت آن گاه که در صور دمیده می شود، با آنان دشمن شوند
ناگزیر روز قیامت فاطمه(س) با پیراهنی که آغشته به خون فرزندش حسین (ع) است وارد صحرای محشر خواهد شد .
سپس از منبر پایین آمد و با گریه به طرف محل سکونت خویش رفت ...(1)
روش معمول میان خواص و عوام اهل سنت، اقامه عزا و ماتم براى مردگان بوده، چنانکه ذهبى درباره فوت جوینى (متوفاى 478 ه خ.) مىنویسد:
« غلقت الأسواق ورثی بقصائد وکان له نحو من أربع مأة تلمیذ، اقاموا حولًا و وضعت المنادیل عن الرووس عاماً بحیث ما اجترأ أحد على ستر رأسه وکانت الطلبة یطوفون فیالبلد نائحین علیه مبالغین فی الصیاح والجزع. » (2)
« بازارها تعطیل شد و مرثیههایى درباره او خوانده شد. او چهارصد شاگرد داشت که اینان یک سال عزادارى کردند و عمامهها را از سر- به عنوان احترام- تا یک سال برداشتند. این شاگردها در سطح شهر به حالت دسته جات به حرکت در آمدند و نوحه سرایى مىکردند و با صداى بلند به عزادارى مىپرداختند.»
و درباره تشییع جنازه عبدالمؤمن (متوفاى 346 ه) مىنویسد:
« فغشینا اصوات طبول، مثل ما یکون من العساکر حتى ظنَّ جمعنا أنّ جیشاً قد قدم». (3)
« صداى زدن طبل ها هر صدایى را تحت الشعاع قرار داده بود، البته همانند آنچه که در ارتش انجام مىگیرد- مارش عزا- سر و صدا آنچنان بود که ما گمان کردیم لشگرى یورش برده است. »
و در مورد مرگ ابن جوزى (ت 597 ه خ.) مىنویسد:
« و باتُوا عند قبره طول شهر رمضان یختمون الختمات بالشمع والقنادیل ... و اصبحنا یوم السبت عملنا العزاء و تکلمت فیه و حَضَر خلق عظیم و عملت فیه المراثی». (4)
« در کنار قبر او تمامى ماه رمضان را ماندند و چندین قرآن ختم کردند و به همراه خود شمع و قندیل* آورده بودند چون شنبه صبح شد مراسم عزادارى به پا داشتیم و سخنرانان، سخن گفتند و جمع زیادى شرکت کردند و مرثیه خوانى انجام شد. »
لازم به ذکر است که وهابیان با در پیش گرفتن سیاست جدا سازی شیعیان از اهل سنت، به تدریج به مقابله با تک تک مذاهب شیعی و سنی خواهند پرداخت. اندیشمندان اهل سنت با وهابیت همراه نیستند، بلکه در مقابل آنان قرار دارند وحتی به تکفیر بنیان گذاران این فرقه دست زده اند.